நிறுவன சனநாயகம்
ஒரு உசிர அழிச்சாக்க கொலைங்கறான்.
ஒரு லட்சம் உசிருகள
அழிச்சாக்க தேசப் பற்றுங்கறான்.
ஒரு ரூபா அபகரிச்சா திருட்டுங்கறான்.
ஒண்னே முக்கால் லட்சம் கோடி
அபகரிச்சா ரைட்டுங்கறான்.
ஊழலுக்கு எதிரா மக்களை
அணி திரளச் சொல்லுறான்.
விதிவிலக்கா பிரதமர மட்டும்
விட்டுறச் சொல்லுறான்.
அந்நியச் செலாவணி மோசடிய
தடுக்கறேங்கறான்.
கொள்ளையடிச்ச பணத்தை எல்லாம்
சுவிசுல பதுக்கி வைக்கிறான்.
அயல் நாட்டு வங்கியில
கறுப்புப் பணப் பட்டியல
வாங்கிட்டேங்கறான்.
ஆனா பட்டியலுல யாரிருக்கான்னு
சொல்ல மறுக்குறான்.
(திருடனா இருந்தவன்தான்
அரசியலுக்கு வரானுகளா?
அரசியலுக்கு வந்தப்புறம் தான்
திருடப் பழகுறானுகளா?)
எல்லை தாண்டிய பயங்கரத்தை
ஒடுக்குறேங்கறான்.
ராமேசுவரத்துல மீனவனைக் கொல்ல
சிங்களவனுக்கு ஆயுதம் கொடுக்குறான்.
மும்பை கடலோரக் காவற்படைய
தமிழக கடலோரம் குவிச்சு
தமிழனோடத் தொடர்புகளை
துண்டிச்சு கொல்லுறான்.
மும்பைத் தாக்குதலுக்கு
ரத்தினக் கம்பளம் விரிக்குறான்.
கொத்து கொத்தா
செத்தவங்களக் காட்டி
அரசியல் வயிறு பிழைக்கிறான்.
வசதியாக தன் தவறுகளை
மூடி மறைக்குறான்.
போபால் விசவாயு படுகொலைக்கு
நீதி வேணுங்கறான்.
முதலமைச்சரு தனி விமானத்துல
எதிரி தப்பிச்சுப் போகுறான்.
கால் நூற்றாண்டு கழிஞ்ச பிறகும்
மக்களுக்கு அநீதிய வழங்குறான்.
உடந்தையா இருந்தவனெல்லாம்
அபராதத்த கட்டி ஓடிப் போகுறான்.
நாட்டோட பாதுகாப்புல
சமரசம் இல்லேங்கறான்.
ஆனா ஆயுத பேர ஊழலுல
அங்கம் வகிக்கிறான்.
மழையில நனைஞ்சு
வீணாகும் தானியங்களுக்கு
கிடங்கு கட்ட மறுக்குறான்.
தனியார் கிடங்குல வைக்க
ஏலம் கூவுறான்.
வீணாகும் விளைபொருளை
கடலுல கொட்டுனாலும்
விவசாயிக்கு கொடுக்க மறுக்கிறான்.
வருசத்துக்கு பத்துமுறை
எண்ணெய் விலைய ஏத்துறான்.
முதலாளி வாழ்வாங்கு வாழ
வழி வகுக்குறான்.
சிறப்பு பொருளாதார மண்டலங்கறான்.
விமான நிலையங்கறான்.
அணு உலைங்கறான்.
இன்னும் என்னென்னமோ சொல்லி
விளைநிலங்களை ஆக்கிரமிக்கிறான்.
யாருக்கும் சூடு இல்லை.
யாருக்கும் சொரணை இல்லை.
யாருக்கும் வெட்கமில்லை.
யாருக்கும் மானமில்லை.
அடுத்த தலைமுறை
சோறுதான் திங்குமா?
எம்மதமும் சம்மதமுன்னு
சொல்லி திரியுறான்.
டெல்லியில சீககியனக்
கொன்னு வீசுறான். .
பாபர் மசூதிய இடிக்க விட்டு
வேடிக்கை பாக்குறான்.
இடிச்சவனுக்கு தண்டனை இல்லேங்குறான்.
இடி பட்டவனுக்கு கொஞ்சூண்டு
கருணை பிச்சை போடுறான்.
கண்ணால் காண்பதும் பொய்.
காதால் கேட்பதும் பொய்.
தீர விசாரிப்பதே மெய்ங்கறான்.
ஆனா, நம்பிக்கைகளின் அடிப்படையில
தீர்ப்ப வாசிக்குறான்.
குசராத்த மத கலவரத்துல
தகிக்க வைக்கிறான்.
ஒரிசாவுல கிறிஸ்தவன
ஒழிச்சு கட்டுறான்.
காஷ்மீர் முதல் குமரிவரை
சிறுபான்மையரக் தீர்த்துப் போடுறான். .
இனப் படுகொலைய நடத்திட்டு
நாற்காலில இருக்கறான்.
கருங்காலித் தமிழனால
நாட்டை ஆளுறான்.
இனக் கொலையாளனோடு
கொஞ்சிக் குலவுறான்.
பிரதமர சீக்கியன் கொன்னா
பிரதமர் பதவி கொடுக்குறான்.
சீககியனக் கொன்னவனுகள
மொன்னக் கமிசன வச்சு
நிரபராதிங்கறான்.
கைம்மாறா தேர்தல்ல
சீட்டும் கொடுக்குறான்.
கொந்தளித்த சீக்கியனோ
நரகல் மிதிச்ச
பிஞ்ச செருப்பாலடிக்கிறான்.
பழைய ஷூவாலடிக்கிறான்.
பதவி படுத்தும் பாட்டுனால
எல்லாம் மறந்து போகுறான்.
உடனே மன்னிப்பும் கேக்குறான்.
பார்வையாளர்களக் கண்டதுமே
"தே..யா" சிரிப்பு சிரிக்குறான்.
ஒவ்வொரு நாட்டுக்கும்
இறையாண்மை இருக்குதுங்கறான்.
ஆனா அடுத்த நாட்டுல
டர்பனுக்கு தடை விதிச்சா
துடிச்சுபோகுறான்.
தனியா சட்டம்
இயற்றச் சொல்லுறான்.
அடுத்த நாட்டு அதிபரைக் கொல்ல
சீக்கியன் குண்டு வைக்கிறான்.
அவனோட மரணதண்டனைய
இங்கிருந்தே நிறுத்தச் சொல்லுறான்.
அவனப் போலவே நானும்
பாழும் தேசத்துக்கு
வரி கட்டுறேன்.
வட்டி கட்டுறேன்.
திரை கட்டுறேன்.
கிஸ்தி கட்டுறேன்.
கட்டுன வரிய ஆயுதமாக்கி
என் கண்ணையே குத்துறான்.
அவன் மசுரக் கூட
உசுராக நெனக்கறேங்கறான்.
ஆனா, நம்ம உசுரக் கூட
மசுராக நெனக்க மறுக்குறான்.
அடுத்த நாட்டு பிரச்சினைல
உள்ள நுழையறான்.
நுழைஞ்சு வங்க தேசத்தை
பிரிச்சு கொடுக்குறான்.
அப்ப எல்லாம் இறையாண்மை
அவன் பேசுனதே இல்லை.
இனக்கொலைய நிறுத்தச் சொன்னா
இறையாண்மைய மீறுறேங்கறான். .
என் இனத்தை வேரறுத்தவனோட
நட்பு பாராட்டுறான்.
என் வீட்ட
பிணக் காடாக்கி,
செத்த வீட்டுல அழுததுக்கு
கைது செய்யுறான்.
எவனோ கனா கண்டாப்புல
அமர்ந்திருக்கனும்னு
ஆர்டர் போடுறான்.
காந்தி ஆர்டர் போடுறான்.
இது காந்தி தேசமாம்.
ஐயா,
இது காந்தி தேசமா?
No comments:
Post a Comment